nergens zoeken, maar waar?
ik voel me als een met sap doordrenkte deurmat
verdroefd door een boodschap subtiel samengevat
na dat ene gesproken te hebben
blijft het verlangen steeds meer leeg ebben
liggende op een druivige dorsvloer
gebagger is waar ik onwetend op doel
heen en weer geschommeld
terwijl ieder wat aanrommelt
nou ok, dan blijven we vrienden, dat is voor elkaar
simpel te filosoferen maar realistisch waar
laat ik dan verder drijven tot ergens
rondhuizend ben ik nog nergens

Plaats een reactie