Tag: kunst

enkele gedichten

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

wederom wat gedichten van mij

 

gekrenkte beelden en gedachten

graag wil ik weten waarom
de lantaarnpalen licht geven
overdag – misschien
zit er wel een complot achter
en mogen wij er niet van weten

misschien zijn er
genetisch gemanipuleerde gremlins
losgelaten, om onze reacties
te kunnen bestuderen

zo checken ze op facebook en twitter
of iemand ’t lef heeft erover te zeiken
of dat ik dit gedicht erover opgenomen heb
en ze er naar op youtube laat kijken

maar hé, ’t kan ook zo zijn
dat ik al jaren op meer Gremlins films
zit te wachten en erover fantaseer

maar er op hoop dat
als een regisseur de derde maakt
hij of zij de eerste twee niet zal herhalen
en dat ze ’t Mogwai aspect niet verkrachten

want dat zou doodweg zonde zijn
voor mijn innerlijke kinderlijke allures

© Maurits Sterkenburg

 

’t koesteren van gedachtegoed

soms vraag ik me af
hoe men voor een meerderheid spreekt
zonder ’t eerst met hun te overleggen
terwijl de een na de ander
er de draak mee steekt

ja, ik ben een denker
maar ik laat m ’n meningen
niet de overhand krijgen
zodat ik ze niet aan iedereen opdring
of dat zogenaamde namens anderen te spreken
daar ben ik niet over te spreken

tuurlijk heb ik uitgesproken meningen
over allerlei dingen, zinvolle en zinloze
zoals witlof met ham en kaas uit de oven
daar verpest je de ham en kaas mee
naar mijn bescheiden mening althans

en dat ik ’t ergens niet mee eens ben
dat is mijn goed recht en mijn vrijheid
waar ik al vaker mee heb gestreden
sinds de ethiek van wel vele zaken
om de hoek is komen kijken

© Maurits Sterkenburg

 

frequenties in overdracht

zoekende naar de juiste sound
een lekkere vibe – om
deze dag wat kleur te geven
alzo verkeer ik thans
in zulks een staat van zijn

waar is de muziek des levens
terwijl ik blader door centimeters poëzie
’t zijn watervallen aan tekst
al glijdende door vele geulen
gelijk de diverse ritmes in m ’n venen

geluid is voor mij een vloeiende magische kracht
altijd iets nieuws en altijd onverwacht
zoals de echo’s in gedachten naschallen
zo probeer ik alle geluiden te onthouden

alleen gaat dat niet zo gemakkelijk meer
gezien de mooiste geluiden verstommen
en de lelijkste m ’n tenen doen krommen

vandaar dat ik zoek naar de juiste sound
waarmee ik als door bliksem getroffen word
en ik datzelfde gevoel aan anderen over kan brengen

© Maurits Sterkenburg

a few English poems

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

so today I want to share some of my English poems, just because people really like them, a little note: these are not new ones but reposts, hope that’s not a problem

 

I’m not stuck in a fantasy

I’m great friends with mythical creatures
not to brag, but I know an odd eyed centaur
his name is Eugene and he’s very good
with herbs and spices, after the hunt is done

in the summer I travel with the griffins
from floating island to floating island
where I once met a cyclop
she wore fluorising dungarees
because the moon is a blacklight here
an Cynthia loves all the colours
which the rainbow provides

also I know of a cave I lived in once
during a summoned hailstorm by a snowgiant
there I discovered a room, a remarkable room
where darkness and light were distorted – so
you see everything in flashes, like
a never ending strobe light
like it was haunted by Picasso’s spirit

and have I ever told you about Goblinville
where the most magical items are crafted
those being sold will go for a high price

just wait till tomorrow night – because
then there will be a party going on
with dragons, elves and dwarfs so
so that’s why I’m dressed already
as an adventurer with a lorgnet
and a knapsack, also a spyglass

© Maurits Sterkenburg

 

the foolish lover

don’t go and wander in the forests
not without a plan at least
and especially not alone
when the night is at it’s darkest

people say there lives a witch
beautiful as the moon
she has powers to summon beings
that are not from our realm
all she wants is to be left alone

so I will enter her playgrounds
just to see if she wants to play
a little game of chess with me

and maybe later
we will go to my place
just to get to know each other

© Maurits Sterkenburg

 

if Thor indeed was a poet

not a broken record on repeat
I have risen, above all I’m the greatest
I’m not yet the best – but
every day I get closer to
become a god

to be the god of poetry
that’s subconsciously my dream
and also one of the worst nightmares
because I would be a popstar and thus
I have no time to write

now wouldn’t that be a shame
when people read my bible
they don’t want to know – that
I secretly had many ghostwriters

in the end it all doesn’t do right
and I can’t please everyone
but I do have the might
to let them feel my disapproval
with a tiny lightningstrike

© Maurits Sterkenburg

 

have a break, my dear

please, don’t lie to yourself
maybe you’re the greatest
but not today, my friend

while being on neutral ground
I look at rocks, boulders and gemstones
a fossil now and then seems to cry
yelling in my head, fading echos

I’m no fuel now
I still have a bright future
don’t you dare puny mortal
to even let me think I’ve gone extinct
that’s not how my story went

so I just sling shot a bird
I did it with two stones
whilst the blood spattered
on Davy’s boney skull

and you wanted to know
the stories and tales of my drawings
while I just had a need
to eat

© Maurits Sterkenburg

reeksje met gedichten

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

nu even wat compleet anders….gedichten

 

watervlekken

voelde me weer eens vaag vandaag
ervaarde een mengeling aan gevoelens
soms wat emotionele uitbarstingen
gelukkig hoefde ik geen boodschappen te doen

er staan de hele dag al
van die droeve tranen in m ’n ooghoeken
maar ze willen maar niet tot huilen over gaan
dus ik zit er al de hele dag mee opgescheept
en ik zie de lichten van lantaarnpalen en auto’s
als een enorme blur
met rare kringen

’t water van de regen buiten vlekt
en stroomt zonder schroom over m ’n ramen
laat druppels voor me achter – waarin
ik een veelvoud van miniaturen van mezelf zie
en ze kijken allemaal net zo verbaasd terug

© Maurits Sterkenburg

 

passant in alternatie

zee van vlammen en vuur
golf van hagel en regen
elektrische stroming vertelt overal
als geworpen dolken

zo ik in vele raadsels spreek
tot de verbeelding der mensen
brengen kriebels iets onvoorspellends
maar ’t onweer geleidt niks vervelends

’t is onverwachts anders
afbrokkelende rots wordt steen

zie de ontkiemende planten
jullie vriend lente is gekomen
jaarlijks dezelfde nieuwkomer

© Maurits Sterkenburg

 

syndroom van mei

bent u al bevredigd in mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij

hebt u al gefraudeerd begin deze mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij

welke vond u de beste mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij

hoe was uw eerste mei?
nou vertel, zeg het dan
zeg het dan tegen mij

wat zei de eerste dag u begin mei?
zeg het, zeg het eens
schreeuw en verwerp het
richting mij

© Maurits Sterkenburg

 

inktklier

heb dit rare gevoel in me
alsof ik nog niet klaar ben
alsof ik niet normaal ben
en dat accepteer ik helemaal
terwijl ik zo wat zit te pennen

een gedicht wil doorkomen
zware rijpe vruchten wachten
op de handen die ze plukken
heb er weken naar gesmacht
en nu ik ze weer proef
gaat me dit zeker lukken

wat er zo veranderd is
ik ben nu stukken positiever
neem genoegen met datgene
wat er maar net voor handen is
en ik wil je toch echt zeggen
verkeerd vallen vruchten niet

ik ben nog gezond ook
ik ben kalm, in balans
voel m ’n hart zo bonken
ik zit te trillen van plezier
wat werkt schrijven toch therapeutisch
even alleen mezelf, pen en papier
even alleen mezelf, pen en papier

© Maurits Sterkenburg

 

wederom komen deze uit m ’n bundels, deze zijn te bezichtigen op de pagina de uitgaven