(prins) Maurits
vind je ’t niet vervelend dan
dat ik soms melig ben
in een uitstekend gedicht
dat juist is – omdat
’t nergens aan voldoet
gelijk ikzelf
dat ik ’t nalaat, als een rafeltje
al die geforceerde rijmvormen
en die verschrikkelijke interpunctie
zo hebben de geheimen in mijn lagen
stuk voor stuk – een
camouflerende functie
vind je verrassingen niet zo leuk
zoals een duveltje uit een doosje
lees dan vooral verder – want
ooit was jij ook een teerling
prachtig geworpen
in de armen van de vroedende
er werd nog geroepen
kijk! ik heb ‘m zelf gevangen!
terwijl ze je onthaalden
met een erehaag
in de hallen van
ziekenhuis Bennekom te Ede
ik weet nog goed
hoe een oude vrouw
met een geruite doek
tranen van blijdschap en geluk
wegdepte van haar wangen
dat er een grandioos kind
ter wereld was gekomen
dat lijkt me nu wel duidelijk
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie