stel je ’t eens voor
ik had me nog zo voorgenomen
om nergens meer op te reageren
niet op de jeugd, met hun clownsneuzen
die ze overal maar in steken
’t zijn niet jullie zaken, stel droeftoeters
het lukt mij maar niet
om te vergeten van dat ene moment
dat ik zo trots was op mijn weldaad
en ’t idee dat men er kracht uit putte
gaf me spontaan een goed gevoel
maar nu niet meer
ik had een ontmoeting met een hele nare vent
zijn vuisten op mijn gezicht
dat was zijn geschenk
dit gebeurde allemaal – omdat
ik totaal geen positiviteit deelde
hier en daar op het internet
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie