onbepaalde blik
wat een verscheidenheid
wat een glamour zie ik toch
wanneer ik me onder de mensen
begeef
’t sluipt er wel ongemerkt in
dit besef ik me maar al te goed
al is wandelen wel een actieve bezigheid
waarbij ik ’t nadenken los kan laten
de ontberingen zijn echter wel anders
dan die van pelgrimstochten
zo is alles om me heen
een mogelijkheid, een onderneming
een ontdekkingsreis zonder ideaalbeeld
ik ontleen mijn identiteit – niet
aan wat de reclamewereld
zo graag voor een ander bepaald
zo zie ik van alles de schoonheid
van ’t simpele tot ’t excentrieke
en of ’t nou veel of weinig voorstelt
dat laat ik dan ook los
laat ik nou dat aspect ervan
’t allermooist vinden
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie