leef als een stadhouder
het zal vast wel blijken dan
dat ik schijnbaar heel gewoon ben
zo draag ik ’t liefst kleding met rafels
de stof doet er verder niet toe
mijn beste maatje is
een gigantische spijker
daardoor ben ik vaak alleen op feestjes
zo heeft ieder z ’n tekortkomingen
ik bedoel daarmee dat ze geen benen heeft
beenloos mormel is thuis
ze is me toch een blijvertje
en ik eet liever een grote pof
dan een bord vol met poffertjes
ach ja, alles mag in mijn leven
hoewel ik er geen applaus voor krijg
want zelfs de romantiek zou dood zijn
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie