de ontdekking
mijn imperfectie is zo perfect
daar kan echt niemand aan tippen
mijn imperfectie is zo perfect
je gaat er geheid van flippen
als een verzameling flippo’s – misschien
zo wijk ik af van de norm
weet ik niet wat normaal is
en maak me daar dan ook
niet meer zo druk over
ik zal nooit in dat ene plaatje passen
van huisje, boompje en beestje
dat little house on the prairie gezeik
de natte droom der oppervlakkigen
ik ben een autodidact kunstenaar
heb mezelf m ’n leven lang verborgen
en waarom?
omdat zo met mensen die anders zijn
omgegaan wordt, dat is wel ’t makkelijkst
duw ze de afgrond in en vergeet ze
pretendeer, beeld je in dat ze niet bestaan
bij mij gaat dat niet zo, dus dat kan niet
ik ben al sinds lange tijd uit de afgrond gekomen
ik heb geleerd met mezelf om te gaan, te leven
ik koos ervoor kansen te grijpen en te nemen
zodat ik nu hier sta, een bron van menselijkheid
op een natuurlijk niveau, eigen plateau
ik heet Maurits Sterkenburg
ik noemde mezelf anders
en ook ik ben Art Brut
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie