besef ’t eens
’t zal voorbestemd aanvoelen – dat
niet iedereen met uitverkorenen
begaan zal zijn
altijd zit het tussen de oren
zo legt iemand al peinzend
de vinger op de zere plek
waarop een menigte verbijsterd
raakt
raak en raken
zijn de rapen al gaar
wanneer men laat merken
dit allemaal niet zo leuk te vinden
angstig kan je zijn
op de vloer vele losse velletjes
met data die geweest zijn
op deze manier ben ik geen steun
al hangende aan een spijker
naast mij jouw fluwelen baret
de dagelijkse onzekerheid
’t ontkleden van een scheurkalender
gelukkig is ’t nog geen oorlog
stamelt de bange mens
her en der
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie