hete adem
verwijder mezelf uit de menigte
althans probeer ik dat
door te vluchten in m ’n hoofd
daar ervaar ik geen druk
behalve dan die van buitenaf
de kromme wand
van ’t bakblikje
wordt alsmaar verhit
met de meest smeuïge roddels
tot uiteindelijk alles smelt
zodat alles weggemieterd wordt
blijft de lucht goudbruin
gebakken en onwel
Maurits Sterkenburg 
Plaats een reactie