I know it’s been a while that I wrote in English, here below you can read my new poem and I hope you like it
maybe I’m the reason
you’ve gotten so confused
about the world we see
before us
there’s no matrix, because
most things are still a mystery
they are kept from us – and
we call them secrets
figuring out how everything works
that’s something that will never stop
even when you think you’re done
there’s always another box of chocolates
© Maurits Sterkenburg
formidabele feestdagen en een bijzonder nieuwjaar
formidable holidays and a special New Year
to begin with the new month, I thought let’s share a poem put to music, you can listen to it in the video below
the world that was known
has recently come to an end
like an ocean it flows away
but for a part that remains
it’s very hard ts stay
the people are evolving
mentally
they can see through clouds
where the sun is shining
simply knowing it is out there
but our inner light will never fade
always looking for a spark
there’s hope and faith – and
all the things making us humans
are ways to express who we are
and that’s a force of positivity
which can’t be controlled nor stopped
so, let’s give it all
your biggest smile
© Maurits Sterkenburg
I wrote this one for those who need it, I know it’s harsh for many, so
I know we will get through someway :>
not gonna sugarcoat every message
but in some kind of way
I’m pretty fond on sugar
so I have a jar full of it
and I take it to the streets
while wearing a leather coat
as in trenchcoat
when talking to strangers
I give them a free sample
but only if they are sweet too
because…. just so my day is great
no what if’s
and I hope that people will learn
from these little kind gestures
that they also can become
one of the many sweeties
© Maurits Sterkenburg
I hope you like this poem, although the title is a bit strange during the time of events, at least it’s not ill willed
so today I want to share some of my English poems, just because people really like them, a little note: these are not new ones but reposts, hope that’s not a problem
I’m great friends with mythical creatures
not to brag, but I know an odd eyed centaur
his name is Eugene and he’s very good
with herbs and spices, after the hunt is done
in the summer I travel with the griffins
from floating island to floating island
where I once met a cyclop
she wore fluorising dungarees
because the moon is a blacklight here
an Cynthia loves all the colours
which the rainbow provides
also I know of a cave I lived in once
during a summoned hailstorm by a snowgiant
there I discovered a room, a remarkable room
where darkness and light were distorted – so
you see everything in flashes, like
a never ending strobe light
like it was haunted by Picasso’s spirit
and have I ever told you about Goblinville
where the most magical items are crafted
those being sold will go for a high price
just wait till tomorrow night – because
then there will be a party going on
with dragons, elves and dwarfs so
so that’s why I’m dressed already
as an adventurer with a lorgnet
and a knapsack, also a spyglass
© Maurits Sterkenburg
don’t go and wander in the forests
not without a plan at least
and especially not alone
when the night is at it’s darkest
people say there lives a witch
beautiful as the moon
she has powers to summon beings
that are not from our realm
all she wants is to be left alone
so I will enter her playgrounds
just to see if she wants to play
a little game of chess with me
and maybe later
we will go to my place
just to get to know each other
© Maurits Sterkenburg
not a broken record on repeat
I have risen, above all I’m the greatest
I’m not yet the best – but
every day I get closer to
become a god
to be the god of poetry
that’s subconsciously my dream
and also one of the worst nightmares
because I would be a popstar and thus
I have no time to write
now wouldn’t that be a shame
when people read my bible
they don’t want to know – that
I secretly had many ghostwriters
in the end it all doesn’t do right
and I can’t please everyone
but I do have the might
to let them feel my disapproval
with a tiny lightningstrike
© Maurits Sterkenburg
please, don’t lie to yourself
maybe you’re the greatest
but not today, my friend
while being on neutral ground
I look at rocks, boulders and gemstones
a fossil now and then seems to cry
yelling in my head, fading echos
I’m no fuel now
I still have a bright future
don’t you dare puny mortal
to even let me think I’ve gone extinct
that’s not how my story went
so I just sling shot a bird
I did it with two stones
whilst the blood spattered
on Davy’s boney skull
and you wanted to know
the stories and tales of my drawings
while I just had a need
to eat
© Maurits Sterkenburg
deze gedichten heb ik totaal random gekozen uit m ’n collectie bundels tot nu toe
rondzwervende gedachten
op zoek naar allerlei prachten
machten van oude beschavingen
hebben nog steeds dezelfde beslissingen
dat niemand zal dromen
een holbewoner was
tot hier heel ver gekomen
niet in wat diegene bedacht
maar wat hij graag wou
dat vergeef je niet gauw
zoals men een dier niet zomaar slacht
hij moet wel weten
of een van zijn schapen zijn opgegeten
waar hij anders voor moet leven
laat hun zelf z ’n gang gaan
en voor anderen door vuur en vlam bestaan
als dat een vlieger blijft vliegen
bij onweer gaat dalen
dat niemand ons voor zal liegen
wij daar niet door balen
sommigen hebben ruzie
want die blijven antwoorden zoeken
raken vast in de spinnenwebben
van de donkere lichte hoeken
niemand maakt dan een conclusie
overal komen duisternis en licht
een schaduw doet ongemerkt zijn plicht
alles in de gaten houden
misschien dat hij niet alles zou onthouden
wat doet hij anders
niemand die echt hem gelooft
maar die hem toch verdooft
vreemd noch bij iedereen aan elkanders
hij is ons ieder beschermer
niemand kan ons verwijfelen
dat we erg twijfelen
over wie hij zich zal zijn
een grote ontfermer
in de hand als een glas wijn
hij kan hem leeg nemen
of kapot laten vallen en vrijheid geven
misschien tot ieders argwaan
zal het glas blijven staan
© Maurits Sterkenburg
ben momenteel niet zo nuchter
ik noem ’t eerder een subtiele vorm
van een lichte aangeschotenheid
daarom ben ik niet zo nuchter
maar nu even in alle vrolijkheid
stoor ik me minder aan ’t gezeur
en al die zure pruimen kunnen me wat
vandaag geef ik aan hen geen geheur
want wie zich tot den alcohol wendt
voor slechts een enkele keer
die wordt me toch een vrolijke vent
zo gaat dat, van heer tot heer
© Maurits Sterkenburg
dat ik onbeschaamd door het huis dans
wanneer ik alleen ben, voor een poos
om zo de belachelijkheid te tonen
aan niemand in het bijzonder
dat vind ik leuk – om
de tijd mee te verdrijven
al ben ik soms best eenzaam
zo zonder gemalin – tsja
zo loopt zij te zoeken, net als ik
wetende dat we elkander eens zullen treffen
als botsauto’s op de kartbaan
mijn circuit der liefde is ingewikkeld
– complex –
vooral dat ’t vaak kalverliefde en lust betreft
en in de meeste gevallen is de engel onbereikbaar
door hoogte of een vent met de juiste timing
of ik schud aan de verkeerde boom – en
krijg zo een kokosnoot op m ’n kop
dan dans ik liever thuis in alle vrijheid
op de chansons van mijn fantasie
© Maurits Sterkenburg
being forced to this daily pill
I find my body in pain – so
I’m asking myself where my mind is at
where is it hanging out
what they both want
is not what they get
and that’s just not a fair situation
I need trust
I need trust
from the people around me
so I can heal some stinking wounds
that have been there for far to long
© Maurits Sterkenburg
toen ik jong en onbezonnen was
wilde ik maar al te graag ouder worden
en nu dat plan geslaagd is
heb ik vele ultieme dromen
die tot uiting komen
zo ben ik deze week een oranje leeuw
er lag namelijk een kostuum van
in de kast van m ’n ouders
al ben ik nog steeds spastisch
met een voetbal
ook bedenk ik me dat ik nogal blut ben
waardoor er niet te entertainen valt
bij de belangrijkste wedstrijden
de zielenknijpert stelde me gerust
en zei eens, jongen ’t is slechts een fase
al was dat wel een poosje geleden
zo ’n dag waarvan je de datum niet onthoud
iets met de jaren nul of oorsprong
gelukkig blijk ik onsterfelijk te zijn
en is er verder ook niks mis mee
dat ik volgende week weer eens
voor de verandering miss Universe wordt
© Maurits Sterkenburg
please don’t mind me
I’m just a poet
playing with all the words
in the garden of my fantasy
I’ll let you visit afterwards
when my dance has been done
and there’s no movement anymore
unless you peek through the keyhole
of yet another door
it’s like a constant and changing riddle
harmless in nature, so yeah
welcome to the mindgames
of a loving mastermind
© Maurits Sterkenburg
