Tijdens levenslevel 6 of 7 vond ik ’t geinig draadjes op zak te dragen, zodat ik er na verloop van tijd de knopen uit kon halen. Echter op een ongedwongen moment in een der dagen van de jaren ’90 kreeg ik een te verknoopt draadje niet meer ontknoopt….ik keek ernaar wat ik in mijn knuist had liggen. Ik ontdekte er een wezentje in. Zo ben ik ooit begonnen met de kolozaïk tot op heden.
Op level 11/12 schreef ik mijn eerste teksten, dit werden later gedichten en hedendaags is ’t geëvolueerd naar spoken word. Ik heb inmiddels 8 uitgaven hiermee gemaakt, waarvan niet nader te verklaren de nieuwste bundeling is.
Toen ik op level 16 kwam begon ik met optreden en schilderen met olieverf.
Inmiddels ben ik vele levels gestegen en op level 30 stond ik op de Art Brut Biënnale te Hengelo (Ov) met mijn kolozaïk. Level 32: het Museum van de Geest heeft mijn kunst aangekocht. Ook op level 34 was ik te vinden op de Art Brut Biënnale en het daaropvolgende level idem ditto. Nu op level 36 zijnde heb ik ook het tekenen erbij opgepakt en in het schilderen schilder ik inmiddels met acrylverf. Ik ben hiervoor naar het Kunstportaal in Arnhem geweest, dit betreft het schilderen. In de jaren heb ik ook meerdere stop motion clips en films gemaakt met de kolozaïk en de muziek erbij is ook van eigen digitale hand.
Wat de toekomstige levels nog brengen zal ik fier tegemoet treden, evenals die enige 20ste dag in november 1987. Een saaie dag werd magistraal, op z ’n zachtst gezegd en dat allemaal door de komst van Maurits Sterkenburg.
Maurits Sterkenburg 