Categorie: Maurits Sterkenburg

poem: the antidote is medicine

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

the antidote is medicine

the world that was known
has recently come to an end
like an ocean it flows away
but for a part that remains
it’s very hard ts stay

the people are evolving
mentally
they can see through clouds
where the sun is shining
simply knowing it is out there
but our inner light will never fade

always looking for a spark
there’s hope and faith – and
all the things making us humans
are ways to express who we are
and that’s a force of positivity
which can’t be controlled nor stopped

so, let’s give it all
your biggest smile

© Maurits Sterkenburg

 

I wrote this one for those who need it, I know it’s harsh for many, so
I know we will get through someway :>

poem: there’s no defence against it

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

there’s no defence against it

not gonna sugarcoat every message
but in some kind of way
I’m pretty fond on sugar

so I have a jar full of it
and I take it to the streets
while wearing a leather coat
as in trenchcoat

when talking to strangers
I give them a free sample
but only if they are sweet too
because…. just so my day is great
no what if’s

and I hope that people will learn
from these little kind gestures
that they also can become
one of the many sweeties

© Maurits Sterkenburg

 

I hope you like this poem, although the title is a bit strange during the time of events, at least it’s not ill willed

enkele gedichten

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

wederom wat gedichten van mij

 

gekrenkte beelden en gedachten

graag wil ik weten waarom
de lantaarnpalen licht geven
overdag – misschien
zit er wel een complot achter
en mogen wij er niet van weten

misschien zijn er
genetisch gemanipuleerde gremlins
losgelaten, om onze reacties
te kunnen bestuderen

zo checken ze op facebook en twitter
of iemand ’t lef heeft erover te zeiken
of dat ik dit gedicht erover opgenomen heb
en ze er naar op youtube laat kijken

maar hé, ’t kan ook zo zijn
dat ik al jaren op meer Gremlins films
zit te wachten en erover fantaseer

maar er op hoop dat
als een regisseur de derde maakt
hij of zij de eerste twee niet zal herhalen
en dat ze ’t Mogwai aspect niet verkrachten

want dat zou doodweg zonde zijn
voor mijn innerlijke kinderlijke allures

© Maurits Sterkenburg

 

’t koesteren van gedachtegoed

soms vraag ik me af
hoe men voor een meerderheid spreekt
zonder ’t eerst met hun te overleggen
terwijl de een na de ander
er de draak mee steekt

ja, ik ben een denker
maar ik laat m ’n meningen
niet de overhand krijgen
zodat ik ze niet aan iedereen opdring
of dat zogenaamde namens anderen te spreken
daar ben ik niet over te spreken

tuurlijk heb ik uitgesproken meningen
over allerlei dingen, zinvolle en zinloze
zoals witlof met ham en kaas uit de oven
daar verpest je de ham en kaas mee
naar mijn bescheiden mening althans

en dat ik ’t ergens niet mee eens ben
dat is mijn goed recht en mijn vrijheid
waar ik al vaker mee heb gestreden
sinds de ethiek van wel vele zaken
om de hoek is komen kijken

© Maurits Sterkenburg

 

frequenties in overdracht

zoekende naar de juiste sound
een lekkere vibe – om
deze dag wat kleur te geven
alzo verkeer ik thans
in zulks een staat van zijn

waar is de muziek des levens
terwijl ik blader door centimeters poëzie
’t zijn watervallen aan tekst
al glijdende door vele geulen
gelijk de diverse ritmes in m ’n venen

geluid is voor mij een vloeiende magische kracht
altijd iets nieuws en altijd onverwacht
zoals de echo’s in gedachten naschallen
zo probeer ik alle geluiden te onthouden

alleen gaat dat niet zo gemakkelijk meer
gezien de mooiste geluiden verstommen
en de lelijkste m ’n tenen doen krommen

vandaar dat ik zoek naar de juiste sound
waarmee ik als door bliksem getroffen word
en ik datzelfde gevoel aan anderen over kan brengen

© Maurits Sterkenburg

a few English poems

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

so today I want to share some of my English poems, just because people really like them, a little note: these are not new ones but reposts, hope that’s not a problem

 

I’m not stuck in a fantasy

I’m great friends with mythical creatures
not to brag, but I know an odd eyed centaur
his name is Eugene and he’s very good
with herbs and spices, after the hunt is done

in the summer I travel with the griffins
from floating island to floating island
where I once met a cyclop
she wore fluorising dungarees
because the moon is a blacklight here
an Cynthia loves all the colours
which the rainbow provides

also I know of a cave I lived in once
during a summoned hailstorm by a snowgiant
there I discovered a room, a remarkable room
where darkness and light were distorted – so
you see everything in flashes, like
a never ending strobe light
like it was haunted by Picasso’s spirit

and have I ever told you about Goblinville
where the most magical items are crafted
those being sold will go for a high price

just wait till tomorrow night – because
then there will be a party going on
with dragons, elves and dwarfs so
so that’s why I’m dressed already
as an adventurer with a lorgnet
and a knapsack, also a spyglass

© Maurits Sterkenburg

 

the foolish lover

don’t go and wander in the forests
not without a plan at least
and especially not alone
when the night is at it’s darkest

people say there lives a witch
beautiful as the moon
she has powers to summon beings
that are not from our realm
all she wants is to be left alone

so I will enter her playgrounds
just to see if she wants to play
a little game of chess with me

and maybe later
we will go to my place
just to get to know each other

© Maurits Sterkenburg

 

if Thor indeed was a poet

not a broken record on repeat
I have risen, above all I’m the greatest
I’m not yet the best – but
every day I get closer to
become a god

to be the god of poetry
that’s subconsciously my dream
and also one of the worst nightmares
because I would be a popstar and thus
I have no time to write

now wouldn’t that be a shame
when people read my bible
they don’t want to know – that
I secretly had many ghostwriters

in the end it all doesn’t do right
and I can’t please everyone
but I do have the might
to let them feel my disapproval
with a tiny lightningstrike

© Maurits Sterkenburg

 

have a break, my dear

please, don’t lie to yourself
maybe you’re the greatest
but not today, my friend

while being on neutral ground
I look at rocks, boulders and gemstones
a fossil now and then seems to cry
yelling in my head, fading echos

I’m no fuel now
I still have a bright future
don’t you dare puny mortal
to even let me think I’ve gone extinct
that’s not how my story went

so I just sling shot a bird
I did it with two stones
whilst the blood spattered
on Davy’s boney skull

and you wanted to know
the stories and tales of my drawings
while I just had a need
to eat

© Maurits Sterkenburg