Auteur: Maurits Sterkenburg

Maurits Sterkenburg, een man van ± 1.70 m wiens geboorte plaatsvond te Ede, 20-11-1987. Hij groeide op in een liefdevol gezin in Veenendaal. Autodidactisch heeft Maurits zich tot een veelzijdig kunstenaarstalent ontwikkeld. En hij ontwikkelt zich mede verder bij het Kunstportaal in Arnhem. Het avontuur begon in 2004 met een optreden met gedichten. Sindsdien zijn er meerdere uitgaven van gedichtenbundels van zijn hand verschenen. Ook heeft Maurits het project dreyffistoëzie met de dichter Julius Dreyfsandt zu Schlamm (Meierijstad) met succes volbracht. Het leverde 4 albums aan muziek met poëzie op. Daarbuiten heeft hij solo een 16 tal albums uitgebracht, 5 stop motion films met de kolozaïk/androikolo en dit alles deed hij onder het pseudoniem Maularia Fist. In januari 2018 is Maurits ontdekt als zijnde Art Brut kunstenaar bij Special Arts en dit kreeg een aanzienlijk gevolg dat resulteerde dat hij mocht exposeren met de kolozaïk/androikolo bij de Art Brut Biënnale te Hengelo. Deze mocht hij ook helpen openen met het gedicht de ontdekking. Van daaruit is zijn werk naar Duitsland en Frankrijk geweest. Ook heeft hij diverse keren deelgenomen aan de Kunstroute Veenendaal. Tevens is hij een finalist in de Special Awards van 2019.

enkele gedichten

~ Maurits Sterkenburg ~ Plaats een reactie

wederom wat gedichten van mij

 

gekrenkte beelden en gedachten

graag wil ik weten waarom
de lantaarnpalen licht geven
overdag – misschien
zit er wel een complot achter
en mogen wij er niet van weten

misschien zijn er
genetisch gemanipuleerde gremlins
losgelaten, om onze reacties
te kunnen bestuderen

zo checken ze op facebook en twitter
of iemand ’t lef heeft erover te zeiken
of dat ik dit gedicht erover opgenomen heb
en ze er naar op youtube laat kijken

maar hé, ’t kan ook zo zijn
dat ik al jaren op meer Gremlins films
zit te wachten en erover fantaseer

maar er op hoop dat
als een regisseur de derde maakt
hij of zij de eerste twee niet zal herhalen
en dat ze ’t Mogwai aspect niet verkrachten

want dat zou doodweg zonde zijn
voor mijn innerlijke kinderlijke allures

© Maurits Sterkenburg

 

’t koesteren van gedachtegoed

soms vraag ik me af
hoe men voor een meerderheid spreekt
zonder ’t eerst met hun te overleggen
terwijl de een na de ander
er de draak mee steekt

ja, ik ben een denker
maar ik laat m ’n meningen
niet de overhand krijgen
zodat ik ze niet aan iedereen opdring
of dat zogenaamde namens anderen te spreken
daar ben ik niet over te spreken

tuurlijk heb ik uitgesproken meningen
over allerlei dingen, zinvolle en zinloze
zoals witlof met ham en kaas uit de oven
daar verpest je de ham en kaas mee
naar mijn bescheiden mening althans

en dat ik ’t ergens niet mee eens ben
dat is mijn goed recht en mijn vrijheid
waar ik al vaker mee heb gestreden
sinds de ethiek van wel vele zaken
om de hoek is komen kijken

© Maurits Sterkenburg

 

frequenties in overdracht

zoekende naar de juiste sound
een lekkere vibe – om
deze dag wat kleur te geven
alzo verkeer ik thans
in zulks een staat van zijn

waar is de muziek des levens
terwijl ik blader door centimeters poëzie
’t zijn watervallen aan tekst
al glijdende door vele geulen
gelijk de diverse ritmes in m ’n venen

geluid is voor mij een vloeiende magische kracht
altijd iets nieuws en altijd onverwacht
zoals de echo’s in gedachten naschallen
zo probeer ik alle geluiden te onthouden

alleen gaat dat niet zo gemakkelijk meer
gezien de mooiste geluiden verstommen
en de lelijkste m ’n tenen doen krommen

vandaar dat ik zoek naar de juiste sound
waarmee ik als door bliksem getroffen word
en ik datzelfde gevoel aan anderen over kan brengen

© Maurits Sterkenburg