nu even wat compleet anders….gedichten
watervlekken
voelde me weer eens vaag vandaag
ervaarde een mengeling aan gevoelens
soms wat emotionele uitbarstingen
gelukkig hoefde ik geen boodschappen te doen
er staan de hele dag al
van die droeve tranen in m ’n ooghoeken
maar ze willen maar niet tot huilen over gaan
dus ik zit er al de hele dag mee opgescheept
en ik zie de lichten van lantaarnpalen en auto’s
als een enorme blur
met rare kringen
’t water van de regen buiten vlekt
en stroomt zonder schroom over m ’n ramen
laat druppels voor me achter – waarin
ik een veelvoud van miniaturen van mezelf zie
en ze kijken allemaal net zo verbaasd terug
© Maurits Sterkenburg
passant in alternatie
zee van vlammen en vuur
golf van hagel en regen
elektrische stroming vertelt overal
als geworpen dolken
zo ik in vele raadsels spreek
tot de verbeelding der mensen
brengen kriebels iets onvoorspellends
maar ’t onweer geleidt niks vervelends
’t is onverwachts anders
afbrokkelende rots wordt steen
zie de ontkiemende planten
jullie vriend lente is gekomen
jaarlijks dezelfde nieuwkomer
© Maurits Sterkenburg
syndroom van mei
bent u al bevredigd in mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij
hebt u al gefraudeerd begin deze mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij
welke vond u de beste mei?
nou vertel, vertel het maar
vertel het maar aan mij
hoe was uw eerste mei?
nou vertel, zeg het dan
zeg het dan tegen mij
wat zei de eerste dag u begin mei?
zeg het, zeg het eens
schreeuw en verwerp het
richting mij
© Maurits Sterkenburg
inktklier
heb dit rare gevoel in me
alsof ik nog niet klaar ben
alsof ik niet normaal ben
en dat accepteer ik helemaal
terwijl ik zo wat zit te pennen
een gedicht wil doorkomen
zware rijpe vruchten wachten
op de handen die ze plukken
heb er weken naar gesmacht
en nu ik ze weer proef
gaat me dit zeker lukken
wat er zo veranderd is
ik ben nu stukken positiever
neem genoegen met datgene
wat er maar net voor handen is
en ik wil je toch echt zeggen
verkeerd vallen vruchten niet
ik ben nog gezond ook
ik ben kalm, in balans
voel m ’n hart zo bonken
ik zit te trillen van plezier
wat werkt schrijven toch therapeutisch
even alleen mezelf, pen en papier
even alleen mezelf, pen en papier
© Maurits Sterkenburg
wederom komen deze uit m ’n bundels, deze zijn te bezichtigen op de pagina de uitgaven