let’s not get crazy today the sun is shining harsh as drops of sweat roll over my skin
maybe tomorrow that I will save the world just by taking a nap – or going to the bathroom and shower to wash everyone’s sins away send it all to outer space to find peace and balance in myself
but after all I said today which is nothing – by the way I’ll think I’ll teach them one a time how to heal thyself and others
zoals je misschien hebt kunnen zien, ben ik genomineerde in de Special Awards, hoe en wat weet ik nog niet, maar dat zullen we wel zien….spannend in ieder geval
hieronder vind je de flyers en de voorkant van de catalogus, door onscherpte zal ik wat info eronder plaatsen
dusz de expositie is in de Nicolaïkerk te Utrecht en deze loopt van 16 juli t/m 15 september dit jaar
(ook is er een randprogramma met allerlei leuks)
uit den inkt door den wol gewassen maken mijn voeten beide passen ’t is des nachts en ook zo onverwachts vervorm ik me tot den prachts tot den beeltenis van de ziel met de energie mij geschonken is
ik dacht ik schrijf een gedicht zet nachtwezens in daglicht en visa versa bla bla bla een gedicht zo van ra ra ra gaat ’t wel ergens over zijn alle zinnen klaar of bedenk ik weer een nieuwe maar waar waar waar
er bevindt zich een scheur in m ’n realiteitszin als een ongebonden litteken komt er van alles uit en gaat er van alles weer regelrecht in rigoreuze explosies en implosies van energietransport ’t is slechts een synoniem voor wat we leven noemen op de ene plek wordt iets gebouwd elders gaat er weer iets aan gort
dan verstijft ie dan hangt ie weer links, rechts of op m ’n scrotum en dit mannelijk vers begint en eindigt als een übergeile totem paal
de angst drukt zich uit met hevige vibraties zenuwen staan op scherp bij lichamelijke relaties als ik je in m ’n handen heb wil ik dat voor ons in alle gemakken besluit dat ik niet bang van je hoef te wezen want we kiezen elkaar uiteindelijk toch wel uit
van ver gekomen, halverwege ontstaan door riedeltjes en lettergrepen gewoonweg zijn is mijn enige baan zelfs al scheurt mijn blad in repen één individu heeft me ooit ontworpen om me tot in den einde te zien leven als je al meermalen met je vingertop het knopje van de bel hebt betast is het misschien raadzaam om je even aan te raden dat je met diezelfde of je andere hand nog steeds zou kunnen kloppen
en ik voel de macht der verleiding en ik ga mee op de stroom der getijding neem een teug adem ben bewust van m ’n lichaam sla m ’n vleugels uit laat de kooi open staan
maandag zwangere chemtrails dinsdag de varkens melken woensdag naar de tandarts zondag donderende motregen vrijdag koopavond en donderdag wat hot dogs en zaterdag, is ’t alweer markt!
het schoonste licht in een licht wordt omsiert door nevels van duisternis hoe zwaar jouw situatie ook is je gaat eerst door een waas en dat is totaal geen kattenpis
ik wil met alle cosmische pk ’s en g krachten van mijn bestaan jouw gesierde tempel ontsluieren om met mijn staf der verstijving door jouw hal der lusten voor de ultieme wrijving te gaan
Sinterklaas, Willy Wonka en de Kerstman zijn alle drie kinderlokkers, slavendrijvers en de Paashaas is nog wel de meest nutteloze dat loopt wat koddig krols te zijn door overal eitjes te leggen van onvruchtbare chocolade
wolken kleuren zwart ze zijn jaloers op de schaduw die zijn niet alleen maar donker in tegenstelling tot een zwaluw zo zweven regendruppels verder tot ze komen bij een rivier dan worden ze blauw een mengeling van fabels en verhalen vol vegetarische kannibalen hetgeen met een vleugje rijm en poëzie en een snufje fantasie gedachten die altijd voortdrijven een verband voor een bundel dicht alsof je met woorden een gezin sticht
geen motivatie meer afgeleid van het zomerweer dit is de eenzaamheid na mijn aanwezigheid luchtdruk maakt je slomer opeens ben je dagdromer
noem de radio actief ook al staat er hersenkracht noem de toekomst fictief ook al is er nagedacht noem dit gedicht slecht ook al is het waterdicht omdat het niet is uitgelegd waar ik weer een beklag op richt
ik ga over straat er passeert een hozende wind maak gedachtelijk waar dit gedicht over gaat als een tekening van een kind die alles als een geheeld ziet verder scheelt ’t me geen biet
ik ween het rode lampje deed heel erg scheen en ik hoorde kreun krampje nog steeds even hard goed genomen vandaar
leven zoals een dichter is harde klappen krijgen het maakt de ziel lichter door woorden aan elkaar te rijgen zweepslagen heen en weer positief, negatief, argument en eigen mening geeft kritiek een wederkeer van spiritatieve redenering
ik kijk graag naar de mens hoe ze zichzelf sturen en bewegen de manieren van spreken en wat de handen uitbeelden hoe staan ze in verbinding delende dezelfde ondergrond een gedeeld rijk, een bevinding al voelende wat de bodem vond
op de muren zijn blijde dagen geschilderd zoals de muur dragen wil tatouages van vroeger licht versleten de vloer geworteld en het dak blauw helder blauw met fluimen wolk en hier en daar een vogel
dit is een hoorspel dat goed klinkt voor het gehoor dit is pure chaos waarmee ik jouw orde verstoor
heb wederom wat zitten doorbewerken met foto’s van m ’n eigen schilderijen, check ’t hieronder
enne ff een kleine mededeling, de gedichten ben ik onderwijl mee bezig….al wil het dichten me nu niet echt lukken gezien ik er de tijd niet voor krijg, ik bedoel maar, ik moet ook nog slapen enz dusz maar in de toekomst denk ik dat het er wel in zit :> geldt overigens ook voor de Engelstalige gedichten