het nu volgende betreft een gedicht met tekst en inhoud

het losse gelaat

het duurde een hele tijd
voor ik m ’n verdorde naam liet vallen
om niet meer op te rapen
of enigszins te gebruiken

neem ‘m ook niet meer in de mond
want hij laat een vieze, gore smaak achter
waar zelfs tanden poetsen niet bij helpt
zelfs geen pepermunt

een vervuilde spons trekt alzo
soortgelijken en erger aan – maar
daar ga ik niet over uitwijden
’t behoeft geen voeding meer

ik heb geleerd, ontdekt en verwerkt
dat een leven een verwerkingsproces is
waarbij men op allerlei manieren
ergens mee om leert gaan – en
dat werkt in vele lagen door

© Maurits Sterkenburg