het nu volgende is een nieuwer gedicht uit m ’n laatste bundel enigmatisch umami en je kan ‘m hieronder lezen

blikvelden

onstoffelijk zijn ze
gedachten….woorden….
onaantastbaar en zowel
heb je te maken met een gebrokene
die al herstellende uit een afgrond
opkomt

in zijn ogen brandt pit
wanneer de blikken elkaar raken
ontvlamt er een ontbranding
maar, blijft alleen hij stil?

hij is, er is iets met hem
zo mysterieus als waterdamp
terwijl hij naar de sterren wijst
in vreemde gebaren met me praat
hier een likje Mars, streepjes Maan
en een deel plutonium

ik hoor zijn voor mij onbekende stem
maar dan ook alleen in m ’n hoofd
’t is een mengeling van emoties
terwijl de stiltes diep snijden – en
’t zo hard is als scherven glas

plots verspreidt hij hypnotiserende geuren
en ontvlamt hij tot een ontbranding
zie het staal in zijn botten glinsteren
gelijk de verzilvering in as

en ik ben weer alleen
alleen met mijn gedachten
voor een gebarsten spiegel

© Maularia Fist