reflect van een object
ik ben niet van een bepaald niveau
ik ben meer van de diepgang
en waar je de voortgang stil zet
zet ik nog wat momenten vast
het is meer iets als plaatjes zetten
om tot een storyboard te komen
af en toe een bug pletten
of de elementen erin laten stromen
het is meer zaaien en dan oogsten
ik prent je iets in en jij later bij mij
mensen zitten tussen het laagste en de hoogsten
en wat dan nog, waar sta jij?
© Maularia Fist
heb weer een nieuwe schildering geschapen, zie hieronder op foto ’t resultaat
observaties
hartslagen bonken door aderen
al pulserend in vele bloedbanen
’t wordt gevoeld bij de polsen
met wijs- en middelvinger tesamen
ben weer eens van m ’n stokje gegaan
in ’t schijnsel van zowel zon als maan
voordat men mij had aangetroffen
lagen m ’n schouders gelijk aan m ’n sloffen
er was geen bloedverlies en ook geen wond
men zag ook nergens een verband in ’t huis
probeer te spreken, maar beweeg alleen m ’n mond
iemand zei zo van, ’t is hier niet pluis
toen pas tilden ze me van de grond
werd met een brancard weggebracht
kreeg een kamer in ’t ziekenhuis
al wisten ze niet wat er met me aan de hand was
en ik nu pas besef dat ’t een paniekaanval was
uit onverwachte hoek
© Maularia Fist
iets met duister, iets met licht
al lopende volg ik ’t pad
dat zich gaandeweg uitstrekt
van achter m ’n voeten
al afgaand op m ’n gevoel
’t mag gezegd dat ik nieuwsgierig ben
benieuwd naar wat de toekomst is
raadselen in het donker – en
soms weet ik er een licht op te schijnen
gelukkig worden de angsten
meestal geen werkelijkheid
en is daar weer wat positiefs
wat ongevraagd om de hoek komt kijken
dan zal ik niet als enige verblijden
© Maularia Fist
Maurits Sterkenburg 