een gedicht van J.G. Danser
een veenstreek van Maularia Fist
een gedicht van J.G. Danser
een veenstreek van Maularia Fist
wat stilte inhoudt
er mag niks meer naar de knoppen
en niemand zal nog sterven
dat denken we met onze knappe koppen
maar de realiteit kan levenslust bederven
dus mag er niks meer naar de knoppen
gaan
het doorgeslagen willen en verlangen
ze mixen niet goed met ’t geheel
zelfs al ben ik vaak omvergeslagen
en zag ik enkele keren het licht
dan nog ben ik niet verslagen
door gaan
hoe alles liep en lopen zal straks
ik kan er weinig aan veranderen
en bang en onzeker lijk ik soms laks
als ik niet weet hoe ernaar te handelen
kan er nog wat bij of zit ik aan m ’n taks
blijf door gaan
tot ik het gebeurde heb kunnen accepteren
door ’t die plek te geven waar ’t hoort
en te begrijpen en ervan te mogen leren
dat ondanks de levenslust die werd verstoord
dat alles na meerdere keren went en
ik kan me dan net wat beter weren
© Maularia Fist
een gedicht van H.J. van Tienhoven
en weer een jaren ’90 gedicht van mijn hand, te vinden in de gedichtenbundel: niets is meer vanzelfsprekend
vrijheidloze vlegels
ik standhoud mijn punt
parallel razen momenten voorbij
bedroefd in de geest van naar voren gedacht
aan de keerzijde van de munt
vogels van vrijheid in het leven
sommigen vervreemd van anarchisme
het meerendeel verscholen
achter een waas van religie
zelfs een toekomstbeeld voor de hoop
dat voortkomt uit verleden
vogels buiten een kooi
dat is me toch zeldzaam
leven rond de menselijke speld in hooi
een speld een levenloos wonder
alleen heeft elk stukje stro een naam
ze hebben geen ‘perfectie’ zonder….
© Maularia Fist